Minggu, 04 Desember 2011

Carpon "Pangalaman Anu Endah"



Pangalaman Anu Endah
Di Ancol
Poe Senen, dina waktos subuh anu tiris harita teh, kuring  digugahkeun ku sora  pun Bapa. “Heh Ahmad, sok gugah tos tabuh 04.00, lainna rek study tour ka Dufan.” Saur pun Bapa teh. “Hah… tos tabuh 04.00.”tembal kuring teh. Sanggeus kitu kuring leos ka kamar mandi, brus mandi gesat-gesut. Sanggeus mandi terus kuring lumpat ka kamar keur dibaju, sarengsena dibaju kuring beberes sagala rupana bawa-bawaan nu diasupkeun kana tas, saperti baju keur salin, cemilan keur ngopi dina bus, jeung nu lainna. Saatos kitu kuring ngadangu sora ti pun Indung “Ahmad sarapan heula bisi masuk angin” kuring langsung turun ka ruang makan. Sanggeus sarapan, kuring sholat subuh kusabab tos asup kana waktos subuh.
Terus kuring ka luar nu tos didagoan ku pun Bapa anu bade nganteur ka sakola. Indit weh kuring teh sareng pun Bapa kana mobil, salila di jalan kuring ngadua ka Allah semoga perjalanan kuring jeung rerencangan lancar, salamet nepi ka tujuan. Teu karaos tos dugi deui mobil teh  diharepeun gerbang sakola, kuring menta restu ka pun Bapa supados disalametkeun di perjalanan.
Saatos kitu kuring nyamperkeun rerencangan nu tos aya di sakola, “Hey Ahmad, kadieu kumpulna di lapang basket” cek Randy. “Kela Ran…” saur kuring teh. Salilana kumpul, kuring culang cileng ningali siswa nu sakitu loba keur ngarumpul nu nungguan pengumuman anu rek didugikeun ku Panitia. Saur panitia salami study tour para siswa siswi kudu nurut kana tata tertib nu tos aya.
Sanggeus kitu para panitia nu kabagi janten sababaraha urang nu ngabimbing para siswa siswi ngabagi kartu parserta nu isina pikeun ngajelaskeun yen urang teh naek bus nu mana. Kuring teh asup ka bus 4 anu pembimbingna nyaeta Bu Sri nu salaku oge janten wali kelas kuring di kelas XI Ipa 5. Waktos naek bus kuring sareng rerencangan kabagean diuk di tukang atanapi nu sok sebat smoking area . Waktu tos nunjukkeun siang nu tepatna waktos 06.00, para siswa sadayana tos arasup kana bus. Teu lila bus teh jalan sesuai jeung urutanna. Salami di perjalanan aya salah saurang babaturan abdi nu cicing wae, gawena ngan ukur ngambe minyak kayu putih. Namina nyaeta Ade, manehna teu kiat kanu bus anu aya ac.
Teu karaos bus teh tos rek asup deui ka gerbang tol cileunyi, salilana di bus rerencangan kuring teh aya nu popotoan, ngadangukeun lagu, ninggal pemandangan, jst. Salami perjalanan kuring ngan ukur ngaperhatikeun salah saurang rerencangan anu ngan ukur calik sareng teu seueur ngomong.
Tiba-tiba bus teh ereun, pas ditinggal ka jandela rupana kuring teh tos dugi di gerbang ancol. Kuring direuwaskeun ku sora “ueeee…” rupana eta teh sorana Ade nu keur muntah kusabab teu kiat ku lilana perjalanan ti Garut ka Jakarta.
Saatos dugi, kuring sareng rerencangan langsung turun ti na bus, teu lila Bu Sri teh ngabagikeun tiket masuk keur lalajo 4D (4 dimensi) jeung keur asup ka Dufan. Sateuacanna indit ka lokasi, kuring sareng rerencangan popotoan heula di dekeut bus.
“Heh Ahmad kunaon tatadi bet ngalamun wae” saur rerencangan teh. “Ah… henteu, pedah tadi rada puyeng waktos di jalan” jawab kuring. Teu lila tos dugi ka tempat wisata nu kahiji nyaeta Gelanggan Samudra pikeun lalajo 4 Dimensi. Waktos nepi di panto asup rek lalajo 4 Dimensi, janten ngatosan lila da ngantri keur rek dibagi kaca panon pikeun anu gunana keur nonton 4 Dimensi. Torojol keur nungguan ngantri aya salah saurang babaturan kuring nu nanya “Ari ieu teh ongkoh rek ka Ancol, naha bet kadieu heula” saur babaturan teh. “Eh… da saur panitia kudu ka gelanggan samudra heula, engke rengse ti dieu karek ka Ancon atawa Dufan” jawab kuring teh. “Ah hoream ngan nonton mah, urang mah hoyong buru-buru ka Dufan rek naek tornado jeung hysteria” saur Arga teh. “ Siga nu wani bae budak teh” saur kuring nembalan. Teu kungsi lila kuring sareng rerencangan asup oge pikeun lalajo 4 Dimensi.
Saatosna lalajo kuring sareng rerencangan langsung kaluar, kusabab atos ditungguan ku rerencangan nu laenna. Kuring teh ngarasa aya nu aneh, kusabab aya rerencangan kuring nu misah ti rombongan kelas ipa 5. Tapi teu lila eta babaturan teh ngasms, ari manehna tos uih kana bus. Hate kuring nu tadina reuwas, jadi rada tenang.
Sanggeusna istirahat sakedap, kuring dibetot ku babaturan kuring nu awewe supados ngilu ka tempat sirkus nu teu jauh tina tempat istirahat. “Nanaonan ieu naha bet maen betot wae didinya teh” saur kuring. “Ah hayulah urang lalajo sirkus, nu sigana bakal pikaseurieun” tembal manehna. Kuring teh nurut weh nu manehna pika hoyong. Ari pek barudak lalaki nu laenna oge geus aya dijero nu keur ngadagoan sirkus dimulai.
Sababaraha antraksi nu disadiakeun loba pisan nu pikaseurieunnana, teu lila aya sora ti salah saurang panitia nu marentah yen kuring jeung nu laenna kudu terehan uih kana bus, kusabab sakedap deui rek ka Dufan. Kuring langsung cengkat ti bangku, terus langsung uih babarengan sareng barudak lalaki nu ti bus 4. Di sapanjang jalan kuring ninggal sakitu luasna ieu tempat wisata teh, nu matak kuring teh nepi cape leumpang.
Saatosna sumping kana bus, kuring langsung asup kusabab teu kiat ku panasna kota Jakarta. Waktos di jero bus kuring direuwaskeun ku sora bapa-bapa bari nepak punggung kuring, “Ari ieu teh sareng Ahmad sanes, nu putrana Bu Leni ti Banyuresmi” saur eta Bapa teh. “Muhun, punten ari ieu sareng saha?” saur kuring. “Ieu Mang Dudung sami sareng ujang ti Banyuresmi, Mang teh nu nyupiran bus ieu lantaran da Mang mah  tos lami nyupiran di karunia bakti” jawab eta bapa teh. “Oh… Hampunten da abdi mah jalmina cicingeun, janten kurang wanoh ka tatangga teh, hampunten sakali deui ” saur kuring.
Belenyeng weh bus teh indit ka Dufan nu jarakna aya sakitar 2km. Aya mereun 10 menit mah bus teh geus nepi. Aya babaturan kuring nu langsung luncat mukakeun panto bus, kusabab geus teu sabar rek buru-buru ka Dufan. Kuring mah rada lila sabab nungguan rerencangan nu menta sasarengan ka Dufanna. Terus kuring teh langsung nyusul rerencangan nu tos ti heula indit ka Dufan.
Waktos nepi, kuring kudu ngantri deui pikeun keur pamariksaan tiket jeung keur distempel nu nunjukkeun yen urang teh bisa naek ka sagala wahana nu aya di Dufan sapuasna. Kuring diajakkan ku babaturan ka salah sahiji wahana nu pang anyarna di Dufan nu name nyaeta Hysteria. Kuring jeung babaturan keliling salami 5 menit ayana pikeun neangan eta wahana teh. Ujuk-ujuk babaturan kuring aya nu nunjuk ka salah sahiji wahana sarta ngomong “Ah.. Euy ditutup Hysteriana oge, kumaha atuh” saur Arga teh salah saurang rerencangan. “Nyak geus atuh ka wahana nu laen weh” saur babaturan nu laen.
Sanggeusna neangan wahana nu laen, barudak teh nyobaan hiji wahana nu ngaranna ontang-anting. Kuring sabenerna teu hayang naek eta wahana, lantaran dipaksa jadi weh ngilu. Hate kuring waktos naek eta wahana meni ngadegdeg kusabab sieun, tapi kudu kumaha deui da geus naek teu bisa turun. Saatosna beres hate kuring rada tenang, langsung weh kuring jeung babaturan ka wahana nu salanjutna.
Sapanjang jalan kuring ningali siswa SMA 6 Garut nu laen oge nu keur jalan-jalan kelilingan, nu keur bobogohan, nu keur ngantri rek naek hiji wahana, jst. Barudak lalaki nu laen geus pada lalumpatan ka wahana halilintar atawa sok disebat roller coaster. Kuring mah kusabab tos lieur tadi naek ontang-anting janten kuring mah teu naek sareng kaburu hoyong ka kamar mandi (toilet).
Terus kuring ngan ukur ngadagoan babaturan nu keur naek wahana halintar, saatos rengse kuring jalan-jalan deui sarta ngalanjutkeun ka wahana nu laenna. Teu karaos geuning waktos tos nunjukkeun yen pukul 17.15 kuring sareng rerencangan langsung uih ka tempat parkirna bus nu kudu geus kumpul deui waktos magrib kudu aya di tempat. Sapanjang perjalanan uih aya rerencangan nu ngajak popotoan heula, eta cenah rek dijadikeun kenang-kenangan.
Saatosna dugi di tempat parkir bus barudak nu laen mah indit ka pantai, sedengkeun kuring jeung babaturan nu sabagean mah rek ganti baju heula, kusabab tadi waktos naek wahana arung jeram baju jeung calana kuring kabaseuhan janten kudu diganti heula. Terus kuring nyusul barudak lalaki nu aya di pantai nu keur popotoan.
“Ahmad tungguan atuh”saur rerencangan kuring teh. “Naha bet ninggalkeun, tega ih maneh mah.” Cek manehna deui. “Da maneh lalila ganti bajuna alahbatan siga awewe.” Jawab kuring. Aya mungkin 20 menitan kuring jeung rerencangan popotoan dekeut demarga jeung tepi pantai.
“Hey kadarieu, disauran ku Bu Sri hayu urang marakan heula”saur salah saurang babaturan kuring. Kuring jeung nu laenna langsung nyampeurkeun ka tempat prasmanan. Saatos tuang kuring uih deui ka bus, waktos rek asup ka bus aya rerencangan awewe nu keur calik nyauran kuring pikeun ngabaturan ngobrol jeung manehna.
Teu kungsi lila, pak supir nyarios yen sakedap deui bade angkat. Kanu sanesna burukeun siap-siap pikeun perjalanan uih. Barudak nu tadina carape, dina bus mah pada mijah deui aya nu jojogedan, aya nu video rerencangan nu keur sare, jst. Kuring sabab tos cape sareng peregel ieu awak kuring mah milih istirahat.
Salami di perjalanan aya rerencangan nu hoyongeun bobo dina kursi kuring, nyak  kuring teh kapaksa ngelehan. Terus kuring pindah ka sela-sela panto antara ruangan nu dipayun jeung ruangan smoking area. Didinya mah hawana rada mending teu panas teuing da ac na ngagelebur tarik jeung tiris. Aya hiji kajadian nu matak pikaseurieun dina bus teh, sabab aya rerencangan kuring nu keur sare ujuk-ujuk ngagulutuk ka handap nepi ka tangga rek kaluar dekeut panto. Manehna teh laen hudang, malah nuluykeun sarena, teu lila bus teh asup ka hiji tempat di daerah Purwakata. Waktos nepi kuring buru-buru hoyong ka kamar cai, kusabab tos teu kiat bade buang air kecil. Saatos kitu kuring ninggal para siswa atawa siswi nu rea pisan nyerbu kana toko boneka, cenah mah toko eta teh hargana murah. Kuring mah langsung uih deui kana bus, kuring direuwaskeun ku sora Dhika rerencangan kuring nu menta tulung sabab aya rerencangan anu pingsan.
Anu pingsan teh langsung weh dibawa ka bus keur diubaran. Saatos kitu perjalanan teh dilanjukeun deui. Kuring mah bobo deui di handap sareng rerencangan, sedengkeun nu laen mah diluhur. Waktos kuring nyaring, bus teh tos aya deui di daerah Garut teu kungsi lila tos dugi di hareupeun gerbang sakola. Kuring ninggal loba pisan para kolot nu bade ngajemput barudakna, sedengkeun kuring mah teu aya nu ngajemput janten kapasak kuring mah istirahat heula di sakola, maklum tos tabuh 01.00 keluarga kuring tos pada karulem. Kuring mah langsung weh indit ka masjid da hoyong istirahat, ari pek teh aya oge rerencangan kuring nu istirahat di sakola.
Isukanna kuring uih ka bumi, saatos sholat subuh. Dugina di bumi kuring geus diantosan ku ade kuring. Manehna mah geus siap-siap rek angkat ka sakola, tapi kuring mah teu ka sakola da dibere dispensasi keur istirahat dibumi sapoe mah.

Jumat, 02 Desember 2011